Het was een bijzondere middag-gister.
We begonnen de middag met cadeautjes
voor elkaar-o ja-niets zo leuk.
Daarna op naar Paddy's werkplek:
Verpleeghuis Antonia in Terborg.
Het was mooi en confronterend voor mijzelf.
Daar waar ik werk met "de jongsten"
werkt Paddy met "de oudsten".
Het verschil tussen het begin en
het einde van een levenscyclus is groot.
Daar waar ik opvoed en veiligheid biedt-
krijgen de oudere mensen de
ruimte om zelf te doen wat ze nog fijn vinden.
Het deed me wat om te zien dat dit
een eindstation is voor vele mensen:
hoewel zij dit zelf niet doorhebben.
Dit verpleegtehuis is kwa luxe te
vergelijken met ons kinderdagverblijf-waw.
Het was mooi om te zien hoe de persoonlijk-
heid van iedereen is en hoe vrij de
mensen zich kunnen bewegen.
Dat familie gewoon op bezoek mag komen.
Toen we aankwamen kreeg ik eerst een
rondleiding en de foto's liegen er niet om.
Sfeervolle ruimtes en een warme woonkamer.
Ik begon al snel met de voorbereiding
voor de maaltijd: de boodschappen
waren al in huis.
Als toetje stond romige kwark met rode
vruchten op het menu en als hoofdgerecht
veldsla met zalm-stamppotje.
Het gezamenlijk eten was heel leuk en
bijna iedereen vond mijn "kookkunst" lekker.
Daarna pauze en koffie voor de bewoners.
Het moment om te praten met de bewoners:
zo leuk-zoveel interactie's.
Het was mooi en herkenbaar om te zien hoe
Paddy werkt met hart&ziel en
hoeveel er gelachen wordt!
Het was echt boeiend en leerzaam.
Ik zou bijna een plekje reserveren voor straks!
Ik zou bijna een plekje reserveren voor straks!
En de volgende keer komt Paddy
bij mij meedraaien.
Een mooie zondag wens
ik jullie toe xxx Sil
*